Pierwszy facelift Sprintera I w 2000 roku
Nowa jednostka organizacyjna Mercedesa, odpowiedzialna za konstrukcję samochodów dostawczych, nie spoczęła na laurach. Specjaliści analizowali najczęstsze awarie występujące w Sprinterze I, prowadzone były ankiety wśród kierowców i właścicieli vana celem ustalenia listy rzeczy do poprawy. Na pierwsze znaczące zmiany zdecydowano się w 2000 roku. W karoserii wycięte zostały dodatkowe otwory wlotów powietrza, przeprojektowano delikatnie maskę i szkła przednich reflektorów. Dźwignia zmiana biegów została przeniesiona na środkową konsolę, co spotkało się z bardzo pozytywnym odzewem ze strony klientów. Wciąż takie rozwiązanie można odnaleźć w większości współczesnych dostawczaków z manualną skrzynią biegów. Projektanci jednocześnie utworzyli kompletnie nowy projekt deski rozdzielczej, implementując dotychczas opcjonalne wyposażenie w standardową wersję. Mowa tu głównie o cyfrowym zegarze i obrotomierzu. Kilka śmiertelnych wypadków z udziałem kierowców Mercedesa Sprintera wywołało także większy nacisk na systemy bezpieczeństwa. Wprowadzono nowe pasy bezpieczeństwa oraz opcjonalne kurtyny powietrzne na wyposażeniu. Zmiany dotyczyły również silników. Przestarzałe jednostki napędowe zostały zastąpione przez silniki CDI, stosowane od 1998 roku w samochodach osobowych Mercedesa. Najmocniejszy z silników posiadał pojemność 2.7l i generował 156 KM przy 330 Nm. Rozwoju doczekały się także automatyczne skrzynie biegów, wraz z wprowadzeniem układu Sprintshift. Lifting Mercedesa Sprintera był formą wejścia w nowe tysiąclecie, czego najlepszym dowodem jest szeroki zakres wprowadzonych zmian i modyfikacji.
Mercedes Sprinter 2002 dostawczak
Kosmetyczne poprawki Sprintera 2002
Na kolejne zmiany nie trzeba było długo czekać, jednak miały one znacznie mniejszy wymiar i znaczenie niż poprzednio. Zastosowano przezroczyste klosze tylnych kierunkowskazów, dopasowano kolorystycznie niektóre elementy do barwy lakieru nadwozia. By dodatkowo zabezpieczyć silnik oraz zapewnić mu odpowiednią stabilność termiczną, zastosowano osłonę silnika z otworami i ramką. Do Sprintera I po faceliftingu zaczęto wprowadzać także system ESP, uzależniony od wagi i gabarytów dostawczaka. Wśród innowacji, które objęły Mercedesa Sprintera po lifcie warto nadmienić dwie wersje hybrydowe dostawczaka. Zostały one zaprezentowane na targach IAA w 2004 roku i stanowiły połączenie tradycyjnych silników spalinowych z silnikami elektrycznymi – jeden z możliwością ładowania z zewnątrz pojazdu, natomiast drugi bez możliwości zewnętrznego ładowania. Były to pojazdy koncepcyjne, prezentujące pewne innowacje, bez praktycznego zastosowania. Dopiero dalszy rozwój pozwolił na wprowadzenie hybrydowych Sprinterów na rynek amerykański. Ostatecznie Mercedes Sprinter I sprzedał się przez 11 lat w 1.3 miliona egzemplarza, budując świetne podwaliny pod dalszy rozwój modelu na przestrzeni lat.
